ಊರ ಕನ್ನಿಕೆ ಊರ ಬಯಕೆ
ಊರ ಕೆರಿಯ ದಂಡೆಯ ಬಂಡೆಯ ಮ್ಯಾಗೆ ರಟ್ಟೆಯನೆತ್ತಿ ಕನ್ಯೆ ಬಟ್ಟೆಯನೊಗೆದಿತ್ತು
ಸೀರಿಯ ನೆರಿಗೆಯ ಮಿಂಚಿನ ಅಂಚನು ಸೊಂಟದ ಮ್ಯಾಗೆ ಗಂಟನು ಮಾಡಿ ಇಟ್ಟಿತ್ತು
ನೀರಿನ ಮುತ್ತು ಜಾರುತಲಿತ್ತು ಕಂಗಳ ಮ್ಯಾಗಿನ ಅಂಗಳದಾಗ ಆಡತಿತ್ತು ಕಾಡುತಲಿತ್ತು
ಊರಿನ ಕೇರಿಯ ಕೆರೆಯ ಬದಿಯ
ಪೊದೆಯ ಮ್ಯಾಗೆ ಹದ್ದು ತುಣುಕುತ ಇಣುಕುತಲಿತ್ತು
ಏನ ಬಿಳುಪು ಏನ ಹೊಳಪು ಹಂಸವೆ
ನಾಚಿ ಊರ ಆಚಿ ಕೊರಳನೇ ಹೊರಳಿಸಿ ನಿಂತಿತ್ತು
ಏನ ಅಪ್ಸರೆ ಮಣಿಯೋ ಸೌಂದರ್ಯದ ಗಣಿಯೋ ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪಿ ಕುಣಿಯದೇ ನಿಂತಂತಾಗಿತ್ತು
ಏನ ನೋಡೆ ನೀಳ ಜಡೆ ಬಾನಿನ ಗೂಡ
ಆಡ ಬಯಸಿ ಅರವೀಗೂಡ ಕೆಳಗಾ ಮ್ಯಾಗೆ ಆಗಿತ್ತು
ಏನ ಬಟ್ಟಿ ಏನ ಬುಟ್ಟಿ ಕೆರಿಯ
ನೀರು ಸೀರಿಗೆ ಅಂಟಿತ್ತು ನೋಡಿ ನೋಡಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣೇ ಬತ್ತಿತ್ತು
ಅವಳ ಮಾಟವೇ ಹಾಗಿತ್ತು ನೋಟವೇ ಹಾಗಿತ್ತು ತೋಟವೇ ಹಾಗಿತ್ತು ಭಗವಂತನ ಆಟವೇ ಹಾಗಿತ್ತು
ಅವಳ ಚಿತ್ರವ ಬಿಡಿಸಲು ನಿಂತ ಕಲೆಗಾರನ ಕುಂಚ ಅಲುಗಿತ್ತು ನೋಡ ಚಿತ್ತವೇ ಕಲಕಿತ್ತು
ಅವಳು ಆರ ಸೊತ್ತೋ ಆರ ಮುತ್ತೋ ಆರ ಸೆಳೆಯತ್ತೋ ಬ್ರಹ್ಮನ ಪುಟದಲಿ ಬರೆದಿತ್ತೋ
ಅವಳ ಅಂದವ ಸ್ಮರಿಸಿ ಚೆಂದವ ಹರಸಿ ಶ್ರೀಗಂಧದ ಬಂಧನ ಊರಿಗೆ ಊರೇ ಬಯಸಿತ್ತೋ.
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ